Opinie oraz komentarze prasy niemieckiej na temat roli Polski i Niemiec w przezwyciężaniu kryzysu ekonomicznego i politycznego w Unii Europejskiej w okresie polskiej prezydencji.
Niniejsza analiza dotycząca roli Polski i Niemiec w UE w dobie kryzysu ekonomicznego oparta została na opiniach i komentarzach zawartych w trzech tygodnikach niemieckich 78 : "Der Spiegel", "Focus" 79 oraz "Die Zeit". Badania przypadły na okres polskiej prezydencji, tj. od dnia 01 VII 2011 r. do 31 XII 2011 r. i podzielone zostały na sześć bloków tematycznych: Wprowadzenie, I. Źródło kryzysu, II. Rola Niemiec, III. Polska w dobie kryzysu, IV. Sojusz polsko-niemiecki, Podsumowanie.
Wymienione zagadnienia wybrano spośród wielu innych na podstawie dwóch kryteriów: (a) najczęściej poruszanych przez niemiecką prasę i budzących tam najwięcej emocji, (b) pokrywających się tematycznie z kwestiami omawianymi przez polskie tygodniki, w celu zastosowania metody komparatystycznej niezbędnej do dalszych badań. I. Źródło kryzysu Gdy tworzono unię walutową, radość i nadzieje z nią związane były ogromne. Dziś, gdy w Europie panuje kryzys i kolejne państwa są bliskie bankructwa, winę za wszelkie niepowodzenia zrzuca się na euro. Sytuacja wydaje się jednak być bardziej skomplikowana. (…)
Euro nie jest problemem. Wręcz przeciwnie. Euro jest stabilną i dobrą walutą-twierdził Wolfgang Schäuble, niemiecki minister finansów. Źródłem kryzysu zaś, jak dodawał dalej na łamach "Focus", były ogromne długi niektórych państw oraz ich słaba konkurencyjność. W mniemaniu niemieckiego polityka, to błąd twierdzić, iż mamy do czynienia z kryzysem pieniądza, a nie kryzysem długów. Również były kanclerz Gerhard Schröder uważał, iż to nie wspólna waluta, ale brak politycznej koncepcji był źródłem europejskiego impasu. To skutek polityki m.in. Helmuta Kohla. Ponieważ bardzo trudno było dotrzeć do wszystkich niemieckich tygodników, badania przeprowadzone zostały z pominięciem trzech numerów "Focus": nr 27/2011, nr 29/2011 oraz nr 47/2011. Niemniej biorąc pod uwagę ilość przeanalizowanego materiału, można przy-puszczać, iż powyższy deficyt nie wpłynął znacząco na jakość badań.
